توضیحات

کوماتسو

لیفتراک کوماتسو

توربین کامل لیفتراک کوماتسو FD50

توربین مذکور شامل سه بخش می‌باشد.بخش بالایی پروانه می‌باشد،بخش میانی استاتور و بخش پایینی آن پمپ می‌باشد.

قطعه‌ی فوق کامل می‌باشد و امکان فروش بخش‌های آن به صورت تکی نیز می‌باشد.

از جمله بخش‌های دیگر این قطعه دنده‌ی استاتور،خار دنده،بلبرینگ استاتور نیز می‌باشد.

 قطعه فوق تحت لیسانس کوماتسو و ساخت ترکیه میبباشد.

کنترل گشتاور استاتور به اپراتورها این امکان را می دهد که ویژگی های عملکرد لیفتراک مانند شتاب، سرعت و ظرفیت بالابری را متناسب با نیازهای عملیاتی خاص تنظیم کنند.

بهینه سازی گشتاور استاتور در یک لیفتراک برقی برای اطمینان از عملکرد کارآمد و قابل اعتماد در طول کارهای جابجایی مواد بسیار مهم است.

با درک و مدیریت گشتاور استاتور، اپراتورها می توانند بهره وری و ایمنی را در حین استفاده از لیفتراک برقی افزایش دهند.

 

مبدل گشتاور نوعی کوپلینگ سیال است که در خودروهای دارای گیربکس اتوماتیک برای انتقال نیرو از موتور به گیربکس استفاده می شود.

 

این اجازه می دهد تا موتور در حالی که خودرو ساکن است به کار خود ادامه دهد و استفاده آرام و تدریجی نیرو را برای گیربکس فراهم می کند.

مبدل گشتاور از سه جزء اصلی تشکیل شده است: پروانه (که توسط موتور به حرکت در می آید)، توربین (مرتبط به شفت ورودی انتقال) و استاتور (واقع بین پروانه و توربین).

این قطعات برای انتقال نیرو از طریق استفاده از سیال هیدرولیک با هم کار می کنند.

هنگامی که موتور کار می کند، پروانه می چرخد ​​و سیال هیدرولیک را به حرکت در می آورد.

این مایع سپس توربین را به حرکت در می آورد که نیرو را به گیربکس منتقل می کند.

استاتور جریان سیال را برای افزایش گشتاور خروجی و بهبود بازده تغییر جهت می دهد.

یکی از مزایای کلیدی مبدل گشتاور، توانایی آن در چند برابر کردن گشتاور است که نیروی بیشتری برای حرکت خودرو از حالت سکون یا در حین شتاب ایجاد می کند. علاوه بر این، به موتور اجازه می دهد تا مستقل از سرعت خودرو کار کند، انتقال نرم بین دنده ها را ممکن می کند و از توقف خودرو در هنگام توقف جلوگیری می کند.

مبدل‌های گشتاور مدرن اغلب از کلاچ‌های قفلی برای ایجاد یک اتصال مکانیکی مستقیم بین پروانه و توربین در سرعت‌های بالاتر، کاهش اتلاف انرژی و بهبود بهره‌وری سوخت استفاده می‌کنند.

 

 

 

 

مشخصات توربین کامل لیفتراک کوماتسو FD50 به مقدار نیروی چرخشی اشاره دارد که موتور می تواند برای قدرت حرکت لیفتراک و قابلیت های بلند کردن آن ایجاد کند.

 

این مشخصات برای اطمینان از عملکرد و عملکرد مناسب لیفتراک بسیار مهم است.

برای تعیین مقدار گشتاور خاص برای لیفتراک FD50، بهتر است مرکز خدمات کوماتسو رایکایدک کمک بگیرید،

زیرا گشتاور مورد نیاز می تواند بر اساس مدل و پیکربندی موتور لیفتراک متفاوت باشد.

گشتاور در یک لیفتراک به نیروی چرخشی تولید شده توسط موتور آن اشاره دارد که برای تامین نیروی حرکت لیفتراک و عملکردهای بالابر ضروری است.

این یک عامل بسیار مهم در تعیین توانایی لیفتراک برای تحمل بارهای سنگین به طور موثر است.

 

گشتاور تولید شده توسط موتور لیفتراک را قادر می سازد تا به طور موثر مواد را شتاب دهد، حرکت دهد و بلند کند.

 

مقادیر گشتاور بالاتر به طور کلی نشان دهنده قدرت و قابلیت های عملکرد بیشتر برای لیفتراک است.

درک مشخصات گشتاور یک لیفتراک برای حصول اطمینان از عملکرد بهینه و کارایی در حمل و نقل وظایف و بارهای مختلف مهم است.

لیفتراک کوماتسو FD50 یک وسیله نقلیه صنعتی قوی است که برای کارهای سنگین و جابجایی مواد طراحی شده است.

با ظرفیت بالابری تقریباً 5 تن (10000 پوند)، برای جابجایی بارهای بزرگ و سنگین در محیط های مختلف صنعتی مناسب است.

لیفتراک توسط یک موتور دیزلی کار می کند و قدرت و گشتاور لازم را برای بلند کردن و حمل و نقل موثر مواد فراهم می کند.

طراحی آن دارای ویژگی هایی با هدف افزایش راحتی و ایمنی اپراتور و همچنین به حداکثر رساندن بهره وری است.

لیفتراک FD50 معمولاً در انبارها، سایت‌های ساخت‌وساز، تأسیسات تولیدی و سایر محیط‌هایی که به قابلیت‌های بالابری قابل توجهی نیاز است، استفاده می‌شود.

 

موتورهای دیزلی ممکن است با چرخه احتراق دو زمانه یا چهار زمانه طراحی شوند.

 

انها در اصل به عنوان یک جایگزین کارامدتر برای موتورهای بخار ثابت استفاده می شدند.

از دهه 1910، انها در زیردریایی ها و کشتی ها استفاده می شوند.

استفاده در لوکوموتیو، اتوبوس، کامیون، تجهیزات سنگین، تجهیزات کشاورزی و نیروگاه های تولید برق بعدا دنبال شد.

اگرچه حمل و نقل هوایی به طور سنتی از موتورهای دیزلی اجتناب می کند،

موتورهای دیزلی هواپیما در قرن بیست و یکم به طور فزاینده ای در دسترس هستند.

از اواخر دهه 1990، به دلایل مختلف – از جمله مزایای عادی دیزل نسبت به موتورهای بنزینی، اما همچنین برای مسائل اخیر مربوط به حمل و نقل هوایی – توسعه و تولید موتورهای دیزلی برای هواپیما افزایش یافته است.

در سال 1878، رودولف دیزل، که دانشجویی در مونیخ بود، در سخنرانی های کارل فون لینده شرکت کرد.

لینده توضیح داد که موتورهای بخار قادر به تبدیل تنها ۶ تا ۱۰ درصد از انرژی گرمایی به کار هستند، اما چرخه کارنو اجازه می دهد تا انرژی گرمایی بیشتری را با استفاده از تغییر ایزوترمال در شرایط به کار تبدیل کند.

به گفته دیزل، این ایده ایجاد یک موتور بسیار کارامد است که می تواند در چرخه کارنو کار کند. دیزل نیز معرفی شد

دیزل به شدت برای مقاله خود مورد انتقاد قرار گرفت،

اما تنها تعداد کمی از انها اشتباه کردند که موتور حرارتی منطقی او قرار بود از یک چرخه دمای ثابت استفاده کند که نیاز به سطح بسیار بالاتری از فشرده سازی نسبت به انچه که برای احتراق فشرده سازی مورد نیاز است.

ایده دیزل این بود که هوا را به شدت فشرده کند تا دمای هوا از احتراق فراتر رود.

با این حال، چنین موتوری هرگز نمی تواند هیچ کار قابل استفاده ای را انجام دهد.

هوای خالص اتمسفر فشرده می شود، با توجه به منحنی 1 2، به حدی که قبل از احتراق یا احتراق، بالاترین فشار نمودار و بالاترین درجه حرارت به دست می اورد.

یعنی دمایی که احتراق بعدی باید انجام شود، نه نقطه سوزاندن یا اشتعال. برای روشن تر شدن این موضوع، فرض کنید که احتراق بعدی باید در دمای 700 درجه انجام شود.

سپس در این صورت فشار اولیه باید شصت و چهار اتمسفر باشد، یا برای 800 درجه سانتیگراد فشار باید نود اتمسفر باشد و غیره.

به هوا به این ترتیب فشرده می شود و سپس به تدریج از بیرونی معرفی می شود سوخت ریز تقسیم شده، که در مقدمه مشتعل می شود، زیرا هوا در دمای بسیار بالاتر از نقطه اشتعال سوخت است.

موتور احتراق داخلی دیزل با استفاده از هوای گرم بسیار فشرده برای احتراق سوخت به جای استفاده از یک شمع جرقه (احتراق فشرده سازی به جای احتراق جرقه) از چرخه اتو بنزینی متفاوت است.

این ممکن است در بالای پیستون یا یک محفظه پیش بسته به طراحی موتور اجتناب شود.

انژکتور سوخت تضمین می کند که سوخت به قطرات کوچک شکسته می شود و سوخت به طور مساوی توزیع می شود.

گرمای هوای فشرده سوخت را از سطح قطرات تبخیر می کند.

سپس بخار توسط گرمای هوای فشرده در محفظه احتراق مشتعل می شود، قطرات همچنان از سطوح خود تبخیر می شوند و می سوزند و کوچکتر می شوند تا زمانی که تمام سوخت موجود در قطرات سوزانده شود.

برای کنترل خروجی گشتاور در هر زمان معین، یک فرماندار مقدار سوخت تزریق شده به موتور را تنظیم می کند.

فرمانداران مکانیکی در گذشته مورد استفاده قرار گرفته اند، اما فرمانداران الکترونیکی در موتورهای مدرن رایج تر هستند.

فرمانداران مکانیکی معمولا توسط کمربند لوازم جانبی موتور یا یک سیستم چرخ دنده هدایت می شوند و از ترکیبی از چشمه ها و وزنه ها برای کنترل تحویل سوخت نسبت به بار و سرعت استفاده می کنند.