توضیحات

توربین بلدوزر

 

 

 

توربین بلدوزر کاترپیلار D9G وسیله ای است که امکان انتقال نیرو از موتور به گیربکس را به صورت روان و کارآمد فراهم می کند.

این برای تحمل گشتاور بالا و بارهای سنگین مورد نیاز برای کارهایی مانند خاکبرداری و درجه بندی طراحی شده است.

مبدل گشتاور از سه جزء اصلی تشکیل شده است: یک توربین، یک استاتور و یک پروانه. توربین به فلایویل موتور متصل می شود و زمانی که موتور در حال کار است می چرخد.

استاتور همچنین به موتور متصل است و به تنظیم جریان سیال بین توربین و گیربکس کمک می کند.

کلاچ وظیفه درگیر کردن و جدا کردن گیربکس را بر عهده دارد و به ماشین اجازه می دهد دنده ها را به آرامی تعویض کند.

هنگامی که موتور در حال کار است، توربین می چرخد ​​و باعث می شود سیال از طریق استاتور و به گیربکس جریان یابد.

استاتور به تنظیم جریان سیال کمک می کند و اطمینان می دهد که نیرو با سرعت و گشتاور صحیح به گیربکس منتقل می شود.

سپس کلاچ گیربکس را درگیر می کند و به دستگاه اجازه می دهد حرکت کند و وظایف مورد نظر خود را انجام دهد.

به طور کلی، مبدل گشتاور نقش مهمی در عملکرد بولدوزر کاترپیلار D9G ایفا می‌کند و اطمینان می‌دهد

که نیرو به آرامی و کارآمد به گیربکس منتقل می‌شود و به دستگاه اجازه می‌دهد وظایف خود را به طور موثر و کارآمد انجام دهد.

 

 

 

 

 

بلدوزر کاترپیلار D9G

 

 

 

 

توربین وسیله ای است که در گیربکس های اتوماتیک برای انتقال حرکت چرخشی از موتور به گیربکس استفاده می شود و امکان تعویض نرم و کارآمد بین دنده ها را فراهم می کند.

از سه جزء اصلی تشکیل شده است: توربین، پروانه و استاتور.

1. پروانه به فلایویل موتور متصل است و وظیفه انتقال گشتاور موتور به توربین را بر عهده دارد.

2. توربین به شفت ورودی گیربکس متصل است و وظیفه انتقال گشتاور به چرخ دنده ها را بر عهده دارد.

3. کلاچ یک وسیله اصطکاکی است که امکان درگیری صاف بین پروانه و توربین را فراهم می کند و جریان گشتاور پیوسته و بدون وقفه را تضمین می کند.

مبدل گشتاور با استفاده از سیال در گیربکس برای انتقال گشتاور از پروانه به توربین کار می کند.

هنگامی که کلاچ درگیر است، مایع از پروانه عبور می کند و باعث چرخش آن می شود.

این پروانه چرخان سپس باعث چرخش توربین می شود که به نوبه خود باعث چرخش شفت ورودی گیربکس می شود.

مبدل گشتاور یک جزء ضروری در گیربکس های اتوماتیک است که امکان تعویض روان و کارآمد بین دنده ها را فراهم می کند و تجربه رانندگی بدون درز را ارائه می دهد.

 

 

 

 

 

توربین بلدوزر کاترپیلار

 

 

 

 

 

بلدوزر قطعه سنگینی از تجهیزات ساختمانی است که برای فشار دادن مقادیر زیادی خاک،

شن و ماسه یا سایر مواد در طول پروژه‌های مهندسی مانند راه‌سازی، پاکسازی زمین و حفاری استفاده می‌شود.

از یک موتور قدرتمند، تیغه فلزی و یک کابین برای اپراتور تشکیل شده است.

بلدوزرها در اندازه ها و مدل های مختلف، از ماشین های کوچک و ردیاب گرفته تا وسایل نقلیه بزرگ و چرخ دار موجود هستند.

آنها معمولاً در صنایع ساختمانی، معدنی و جنگلداری استفاده می شوند و به دلیل قدرت، تطبیق پذیری و توانایی در انجام وظایف سخت شناخته شده اند.

 

 

کاترپیلار

 

 

 

توربین وسیله ای است که در بولدوزر برای انتقال نیرو از موتور به گیربکس استفاده می شود

و به ماشین اجازه می دهد در جهات مختلف حرکت کند.

از سه جزء اصلی تشکیل شده است: توربین، استاتور و پروانه.

توربین به موتور متصل می شود و زمانی که موتور در حال کار است می چرخد.

استاتور یک جزء ثابت است که به کنترل جریان سیال کمک می کند و گشتاور اضافی را فراهم می کند.

کلاچ وظیفه درگیر شدن و جدا کردن توربین را بر عهده دارد و به ماشین اجازه می دهد دنده و جهت را تغییر دهد.

توربین به بهبود کارایی پیشرانه بولدوزر کمک می کند و به موتور اجازه می دهد با سرعت ثابت کار کند و در عین حال گشتاور متغیری را برای چرخ ها فراهم می کند.

 

 

 

 

بلدوزر کاترپیلار

 

 

 

 

بلدوزر کاترپیلار یک قطعه سنگین از تجهیزات ساختمانی است که برای فشار دادن خاک و سایر مواد استفاده می شود.

مجهز به یک تیغه فلزی بزرگ است که می توان آن را بالا و پایین کرد تا زاویه حمله آن را تغییر دهد و به اپراتور اجازه می دهد عمق و نیروی ضربه تیغه را کنترل کند.

بلدوزرهای کاترپیلار معمولاً در کاربردهای ساختمانی، معدنی و جنگلداری استفاده می شوند.

بلدوزرهای کاترپیلار در سایزها و مدل های مختلفی عرضه می شوند که هر کدام دارای ویژگی ها و قابلیت های متفاوتی هستند.

آنها معمولاً توسط یک موتور دیزلی بزرگ تغذیه می شوند که گشتاور و قدرت لازم را برای جابجایی بارهای سنگین فراهم می کند.

مسیرهای بلدوزر کشش و پایداری را فراهم می کند و به آن اجازه می دهد روی سطوح مختلف از جمله زمین ناهموار و زمین ناهموار عمل کند.

علاوه بر تیغه، بلدوزرهای کاترپیلار اغلب به لوازم و ابزارهای دیگری مانند چاک دهنده،

که می تواند برای شکستن خاک و سنگ سخت استفاده شود، یا چنگال که می تواند برای دستکاری و جابجایی اجسام بزرگ استفاده شود، مجهز هستند.

بسیاری از مدل ها همچنین دارای امکانات رفاهی کابین پیشرفته مانند تهویه مطبوع، گرمکن صندلی ها و کنترل های ارگونومیک هستند تا راحتی و بهره وری اپراتور را بهبود بخشند.

بلدوزرهای کاترپیلار به دلیل دوام، قابلیت اطمینان و کارایی خود شناخته شده اند، که آنها را به انتخابی محبوب در میان متخصصان ساخت و ساز و معدن تبدیل می کند.

آنها ماشین های همه کاره ای هستند که می توانند برای طیف وسیعی از کاربردها، از پاکسازی زمین گرفته تا حفاری پی، استفاده شوند.

 

 

 

بلدوزر

 

 

 

D9G یک بلدوزر بزرگ و سنگین است که برای کاربردهای خاکبرداری سخت طراحی شده است.

دارای موتور قدرتمند 710 اسب بخار، وزن عملیاتی 12000 پوندی و حداکثر عمق حفاری 27 فوت و 6 اینچ است.

D9G دارای گیربکس 24 سرعته است و می تواند به حداکثر سرعت 38.5 مایل در ساعت برسد.

این موتور مجهز به موتور Cat C18 ACERT است که با استانداردهای آلایندگی Tier 4 Final مطابقت دارد و ظرفیت سوخت آن 400 گالن است.

D9G دارای ظرفیت تیغه 3000 پوند است و می تواند 22000 پوند مواد را بلند کند. معمولاً در کاربردهای ساختمانی، معدنی و جنگلداری استفاده می شود.

کاترپیلار D9G در سال 1961 معرفی شد و تقریباً 15000 دستگاه از آنها تا سال 1974 تولید شد، زمانی که D9H که یک ماشین مشابه با همان موتور D353 بود جایگزین آن شد.

با این حال، پس خنک کردن در D9H از افزایش اسب بخار از استاندارد 385 در D9G به 420 ارائه شده در D9H پشتیبانی می کند.

 

 

 

 

 

 

 

 

سری بلدوزرهای کاترپیلار D9

کاترپیلار D9 یک بلدوزر است که توسط شرکت کاترپیلار طراحی و تولید شده است.

معمولاً به عنوان بلدوزر مجهز به یک تیغه بزرگ جداشدنی و یک ضمیمه چاک دهنده عقب فروخته می شود.

اندازه، دوام، قابلیت اطمینان و هزینه های عملیاتی کم، D9 را به یکی از محبوب ترین بلدوزرهای بزرگ پیست در جهان تبدیل کرده است.

D9 مجموعه ای از تراکتورهای ردیابی سنگین است که در مسیرهای پیوسته حمل می شوند و معمولاً به عنوان بلدوزر استفاده می شوند.

این سری در سال 1954 با یک نمونه اولیه بلدوزر به نام D9X آغاز شد.

ده مدل اولیه D9X در سال 1954 ساخته شد در سال 1955، 286 اسب بخار (213 کیلووات) D9 برای رقابت با Euclid TC-12 قدرتمندتر معرفی شد.

D9 مجهز به 1473 cid D353 بود که تا زمان معرفی D9L در سال 1980 به D9 مجهز شد.

در سال 1956، قدرت موتور D9 به 320 اسب بخار (240 کیلووات) افزایش یافت.

D9E جدید 335 اسب بخاری (250 کیلووات) جایگزین آن مدل در سال 1959 شد.

دو سال بعد، D9G افسانه ای 385 اسب بخاری (287 کیلووات) معرفی شد. 13 سال در تولید باقی ماند.

این خزنده اصلی در بسیاری از سایت های شغلی شد و گواهی بر استحکام و طراحی آن است.

در سال 1965، باستر پترسون، تاجر ساحل غربی، یک جفت D9G را به کار گرفت تا بزرگترین اسکرابر تراکتور چرخی ساخته شده را بارگیری کند.

در سال 1968، کاترپیلار حقوق این مفهوم را خریداری کرد، بنابراین DD9G با قدرت 770 اسب بخار (570 کیلووات) ساخته شد (DD مخفف Dual D9G).

پترسون همچنین اولین SxS D9G را ساخت که دارای دو D9G در کنار هم است که یک تیغه بولدوزر 24 فوتی (7.3 متری) را فشار می دهد.

در سال 1969، کاترپیلار این SxS D9G جدید را معرفی کرد.

در سال 1974، 410 اسب بخار بهبود یافته (310 کیلووات) D9H برای جایگزینی D9G معرفی شد. D9H هنوز هم قدرتمندترین تراکتور معمولی از نوع پیست در تاریخ شرکت است.

DD9H و SxS D9H به زودی دنبال شدند.

در سال 1980، 460 اسب بخار (340 کیلووات) D9L معرفی شد.

این واحد دارای همان نوع جدید زیرین چرخ زنجیر درایو مرتفع بود که در D10 بزرگتر در سال 1977 معرفی شده بود.

ترخیص کالا از گمرک زمینی. زیرشاخه چرخدار درایو مرتفع طراحی مدولار است. برای تعمیر ماشین‌ها، مسیرها را خراب می‌کند و چرخ دنده‌های درایو را بیرون می‌کشد.

در نتیجه می توان گیربکس پاور شیفت را از عقب بیرون کشید. 370 اسب بخار (280 کیلووات) D9N جایگزین D8L در سال 1987 شد.

در سال 1988، کاترپیلار 25000مین تراکتور چرخدار چرخدار خود را به نام D9N تولید کرد.

405 اسب بخار (302 کیلووات) D9R در سال 1996 جایگزین D9N شد. D9T با قدرت 410 اسب بخار (310 کیلووات) در سال 2004 جایگزین D9R شد.

D9T دارای موتور دیزلی ACERT کم آلایندگی است. مدل فعلی D9T است. با این حال، مدل های قدیمی تر مانند D9R، D9N، و D9L هنوز هم معمولا استفاده می شود.

مدل های L، N، R و T D9 از نظر بصری بسیار شبیه به هم هستند و اساساً در طراحی سیستم های داخلی خود متفاوت هستند.

D9L در سال 1987 با 520 اسب بخار (390 کیلووات) D10N جایگزین شد. D9N با قدرت 370 اسب بخار (280 کیلووات) در سال 1987 جایگزین D8L شد.

تفاوت اصلی بین D9T و D9R، نصب جدید Cat C18 ACERT-six است.

موتور در D9T در مقابل V8 3408 HEUI در D9R. D9R دارای فرمان کلاچ و ترمز است در حالی که D9T دارای فرمان دیفرانسیل است.

D9L قدرتمندترین D9 تاریخ است که قدرت چرخ فلایویل آن 460 اسب بخار (340 کیلووات) است. D9L همچنین با 130000 پوند (59000 کیلوگرم) سنگین ترین D9 در تاریخ است.

ابزار کار اصلی D9 تیغه است که در جلو چسبانده شده و توسط چهار سیلندر هیدرولیک کنترل می شود و یک چاک دهنده اختیاری که می تواند به پشت متصل شود.

تیغه عمدتاً برای جابجایی و جابجایی مواد فله در نظر گرفته شده است:

بالا بردن شن، خاک و قلوه سنگ. همچنین می توان از آن برای هل دادن سایر تجهیزات سنگین مانند تابه های خراش دهنده خاکی و در کاربردهای نظامی تانک های اصلی جنگ استفاده کرد.

تیغه بولدوزر معمولا سه نوع دارد:

تیغه مستقیم (“تیغه S”) کوتاه است و انحنای جانبی ندارد و بال های جانبی ندارد و می تواند برای درجه بندی دقیق استفاده شود.

یک تیغه جهانی (“تیغه U”) بلند و بسیار منحنی است و دارای بال های جانبی بزرگ برای حمل مواد بیشتر است.

تیغه ترکیبی “S-U” کوتاهتر است، انحنای کمتری دارد و بالهای جانبی کوچکتری دارد. این تیغه معمولاً برای هل دادن انبوه سنگ‌های بزرگ، مانند در معدن استفاده می‌شود.

مانند بسیاری از بولدوزرهای دیگر، D9 را می توان با وسایل دیگری مانند گاوآهن مین نصب کرد.

چاک دهنده عقب برای استفاده در شل کردن زمین های سنگی و کندن سنگ های بزرگتر در نظر گرفته شده است.

همچنین می تواند زمین های یخ زده را بشکند و گودال های کوچک را حفر کند. چاک دهنده را می توان با چاک دهنده چند ساقه جایگزین کرد و به بولدوزر اجازه می دهد زمین را شانه کند.

اندازه، قدرت و وزن تراکتورهای بزرگتر از نوع پیست نشان می دهد که آنها عمدتاً برای پروژه های بزرگ استفاده می شوند.

D9 بیشتر در ساخت و ساز، تخریب، جنگلداری، معدن، زباله و عملیات معدن استفاده می شود.

 

 

 

شرکت کاترپیلار به خودی خود نسخه نظامی D9 را تولید نمی کند،

اما ویژگی هایی که D9 را برای پروژه های ساختمانی بزرگ محبوب می کند، آن را برای کاربردهای نظامی نیز مطلوب می کند.

نیروهای دفاعی اسرائیل و همچنین توسط KBR در عراق استفاده می شود.

ارتش ایالات متحده از بولدوزرهای D9 برای پاکسازی جنگل در جنگ ویتنام استفاده کرد، اما پس از جنگ، آنها با بولدوزرهای کوچکتر و ارزانتر کاترپیلار D7G جایگزین شدند.

بولدوزرهای D7G هنوز در گردان‌های مهندسی رزمی ایالات متحده بسیار رایج هستند،

اما یک سری پیشنهادات مکرر برای جایگزینی D7Gهای سبک‌تر با D9های جدیدتر و زره‌دارتر ارائه شده است.